Een interview met: Sietske van der Meij, 87 jaar jong.
Wat is er veranderd vergeleken met uw jeugd, en nu wanneer we het hebben over de productie van voedingsmiddelen?
Een groot verschil, wij zijn de voeding van het platteland gewend. Alle pakjes van soep bijvoorbeeld waren er niet, wij kregen het eten van het land. Macaroni kwam later pas, dat was er eerst helemaal niet. Toen mijn zus in Amsterdam woonde kwam ze thuis met macaroni, daar was het al eerder en zo kregen wij het ook en kwam het later ook in onze kruidenierswinkel. Alles werd op de toonbank gebracht door de verkoper, er waren geen mandjes en winkelkarretjes, daar was ook geen ruimte voor. De groente die er was kwam allemaal uit Nederland van het land. De melkboer kwam elke dag langs om de melk te brengen en je kon ook pap halen, dan ging je er met je kommetje heen.
En wat als je het hebt over het aanbod in de supermarkt? Is er (meer) misleiding?
Dat is een enorm verschil, er zijn zoveel verpakte dingen. Mijn vader moest alles afwegen. De zeep zat in een ton en dat schepte hij eruit, de mensen kwamen met een kannetje. De stroop bijvoorbeeld ook, dat kwam uit een vat. De suiker werd altijd afgewogen. Er waren geen plastic zakjes, maar papieren zakjes. Er was weinig tot geen snoep in de winkel. Er was wel een snoepwinkeltje, dat werd ook afgewogen. Er was ook geen misleiding zoals de producten die tegenwoordig voor kinderen verkocht worden.
Met welke voedingsadviezen bent u zelf groot gebracht?
Het was eigenlijk altijd een stukje vlees, een paar aardappelen en groente. Aardappels waren de basis. Soms eens erwtensoep op zaterdag. We aten ook altijd van het seizoen, want dat was beschikbaar, er was een groenteboer in het dorp waar we het kochten. Verder aten we nog wel rijst met rozijnen en rode bessensap maar was geen nasi en dergelijke. We aten altijd ’s middags warm, en dan moesten de arbeiders weer naar het land. De klokken luiden en daar kwamen de mensen op thuis, om 12.00 en 18.00.
Hoe aten jullie voeger en heeft dat invloed op u gehad?
Er zijn steeds meer veranderingen gekomen en er is meer variatie. Sommige mensen moesten snel eten door het werk wat daarna gedaan moest worden omdat de huishouding verder moet, dat hebben wij niet zo ervaren. We namen wel de tijd voor eten, destijds met het bidden en een stukje uit de bijbel, de rust voor het eten is nu nog zo, ik ben een trage eter.
Het wordt lastig gevonden zelf een gezonde maaltijd samen te stellen en de maaltijden worden door organisaties als ‘hello fresh’ of ‘thuisbezorgd’ gebracht. Wat vind u daarvan?
Daar dacht je vroeger niet over na, want dat was er niet. Ik zou het zelf niet doen als ik een gezin had, ik zie het allemaal wel op televisie hoe makkelijk dat is. Zelf doe ik nu het wel via tafeltje dekje, dat is wel erg makkelijk.
Wat zijn naar uw idee de problemen die we kunnen verwachten bij de nu opgroeiende generatie die groot wordt gebracht met yoghurt met smaakjes, yoghurt drankjes, sultana’s, pakjes drinken, veel snoep en elke dag hetzelfde beleg?
Allerlei ziektes, suikerziektes, deze kinderen missen weerstand. ‘Te’ is nooit goed. Wij waren vroeger heel matig in alles, als het gaat om suiker in producten of thee. Dat heb ik nu nog steeds, alles met mate. Dat heb ik mijn kinderen ook meegegeven.
U ziet er erg fit uit voor uw leeftijd! Knap hoor! Wat is het geheim om op 87 jarige leeftijd nog zo fit te zijn?
Heel veel dingen heb je niet in de hand, sommige ziektes die ontstaan kun je niks aan doen. Ik ben veel in beweging, bijvoorbeeld na de koffie of na het eten, dan loop ik zo een kwartier tot een half uur. De buren kennen mij wel en zien mij lopen. Ik ben er veel op uit, ik haal mijn boodschappen en ga langs bij mijn zussen. Ik hou niet van sporten, ik doe alles thuis, mijn heup oefeningen bijvoorbeeld doe ik dagelijks. Bij tafeltje dekje heb ik wel aangegeven dat ik graag een kleine portie wil en wat meer groente, soms krijg ik nog wel veel, dan bewaar ik dat voor later en verdeel ik het over de dag. Ik kan ook verschillende gerechten uitzoeken zodat ik veel kan variëren, als je alleen bent maak je niet zo snel een pannetje nasi omdat het al te snel te veel is. Ik neem nooit te veel, en eet matig.
Wat zou u de kinderen van de toekomst willen meegeven?
Variëren is belangrijk, eet niet alle dagen hetzelfde. Zoveel mogelijk van de natuur, dat was en is bij mij normaal. Wees matig met zout en suiker, het is belangrijk dat de verpakkingen goed gelezen worden. We hebben ook wel diëtisten gehad, maar ik wist het allemaal wel, ik heb er toch wel interesse in gehad en het in al die jaren geleerd! Kortom, wees verstandig met wat je eet.